Luc Vos (Heultje-Westerlo, 1968) is al vele jaren in de ban van het schrijven. Korte en langere verhalen wisselen elkaar in hoog tempo af en vallen met grote regelmaat in de prijzen. Met deze nieuwe thriller zet Vos een volgende stap en laat hij zijn lezers kennismaken met inspecteur Anne Verelst van de Antwerpse politie.

Op een warme zomerochtend worden er zeven lege doodskisten via een anonieme website onder de aandacht van inspecteur Anne Verelst gebracht. In eerste instantie lijkt het op een grap totdat er afwisselend onbekende mannen en vrouwen in de doodskisten verschijnen. Elke zeven uur een nieuwe onbekende persoon. Elk spoor naar de ontvoerder en de slachtoffers ontbreekt. Wat volgt is een zenuwslopende race tegen de klok. Wie is deze dader die mensen ontvoert, en wat is de reden van de ontvoeringen? En welke link is er met inspecteur Verelst?

In ’Zeven’, het thrillerdebuut van Luc Vos, krijgen we te maken met een wel heel lugubere zaak. Een voor een zien we de doodskisten in beeld verschijnen, en bij elke kist een aftelklok. Verschrikkelijke beelden die de politie binnenkrijgt, die daarna door de dader op Facebook worden gezet. Vervolgens een zwart vlak voordat een nieuwe kist in beeld wordt gebracht. Bij het team van Anne Verhelst, inspecteur bij de Antwerpse politie, zijn de zenuwen tot het uiterst toe gespannen. De gemoederen lopen hoog op en het hele team krijgt het zwaar te verduren.

‘Hoopvolle gedachten en duistere angsten rollen woest over elkaar, vechtend om de overhand. De strijd eindigt als ze beseft dat het echt is waar ze ligt. Een luide gil verlaat haar mond, wringt tussen de plooien van de zijden bekleding. Ze gilt opnieuw. Haar ademhaling versnelt, ze beukt haar vuisten tegen de wand. De kracht ontbreekt om hard te slaan, haar knokkels schuren tegen de witte zijde tot ze openliggen. Bloed besmeurt het maagdelijke wit, ze ziet het niet. Het doet pijn, ze voelt het niet. ‘Nee, ik ben niet begraven! Dit kan niet!’ Ze rolt met haar ogen, hapt naar adem. ‘Help!’’

‘Zeven’ is een lugubere thriller, een thriller die bij de lezers binnenkomt en de aandacht gevangenhoudt. Luc Vos heeft met zijn debuut de lat voor zichzelf heel hoog gelegd, een volgende thriller kan dan ook haast niet beter zijn. ‘Zeven’ heeft een spannende goed in elkaar gezette verhaallijn, geen doorsneethriller, maar een die je compleet omverblaast. Het getal zeven is duidelijk aanwezig en komt overal in terug beginnende bij het eerste hoofdstuk: 07/07 07:07. De auteur hanteert een fijne schrijfstijl, gebruikt korte hoofdstukken (77) en introduceert boeiende personages. De angst van de slachtoffers laat de lezer meermaals huiveren. ‘Zeven’ heeft twee verhaallijnen, een vanuit de dader geschreven en een vanuit inspecteur Anne Verelst, die aan het eind naadloos in elkaar overvloeien. De spanning is continue aanwezig. De plot is onverwacht en niet te voorspellen. Zal het Anne lukken om de dader te ontmaskeren voordat alle kisten zijn gesloten?

Gruwel en huiver mee met deze geweldige debuutthriller die na het lezen nog lang in je hoofd blijft zitten! Ik ben heel benieuwd naar de opvolger van ‘Zeven’.