In de tweede thriller van Henry de Hoon die zich in London afspeelt (na Lost in London), gaat de Maastrichtse Pien Corsius haar grote idool, de acteur Alexander Devlin, in zijn woonplaats interviewen. Maar de dag na het interview slaat het noodlot toe: Devlin wordt dood in zijn huis aangetroffen, vermoord. Pien lijkt zelfs even verdachte omdat ze hem het laatst heeft gesproken. Ze gaat op onderzoek uit en ontdekt dat de beroemde acteur en de persoon nogal verschilden: er zijn zakelijke en persoonlijk conflicten en er is zelfs sprake van een nog niet erkende zoon. Mogelijke verdachten te over dus. Maar Pien gaat niet terug naar Maastricht voordat de knoop is ontward door de Londonse recherche.

Sfeer
Het verhaal ademt de sfeer van Agatha Christie, gezien de setting en de personages. De plot is wat dun, nogal gezocht, net als de personages. De Hoon laat zijn liefde voor London natuurlijk blijken en doorspekt ook het verhaal ook met wat persoonlijke meningen die echter blijven steken in algemeenheden. De personages, die zo’n who-dunnit moeten dragen, komen onvoldoende uit de verf waardoor het geheel blijft steken in goede wil van de auteur en zijn hoofdpersonage. Dat is niet voldoende om van een heel geslaagde thriller te kunnen spreken.

Trilogie
“Geïnspireerd door eigen ervaringen is Zijn Laatste Voorstelling de persoonlijkste misdaadroman van Henry de Hoon (1959) tot nu toe”, schrijft de uitgever. Eerder publiceerde hij een trilogie rond het drielandenpunt in Vaals: Drielandenmoord, Moorddate, Moord op recept.