Titel | Sterrenmoord |
Auteur(s) | Govert Derix |
ISBN | 9789491561085 |
Afmetingen | 211x141x29 mm |
Aantal pagina's | 275 |
Uitgever | Uitgeverij Tic |
Taal | Nederlands; Vlaams |
Levertijd | Niet meer leverbaar |
Prijs | € 19.90 |
Bindwijze | Paperback |
Sterrenmoord is een roman die verwarring zaait. Het is een boek, een verhaal met thrillerelementen: het woord ‘moord’ in de titel, er vallen doden want er wordt gemoord, flink gemoord en de spanning is om te snijden. Maar het is een roman, vermelden het omslag en de auteur. Twijfel alom dus, maar voor de lezer die eens buiten de aangeharkte paden wil lezen en van een avontuurtje houdt, een aanrader.
Op een avond verschijnen er geen sterren aan de hemel. De Engelse koninklijk hoofdastronoom Barnaby Emperor weet niet wat hem overkomt. Hij krijgt een telefoontje van zijn Israëlische collega: ook daar is de sterrenhemel verdwenen. Sterker: over de hele wereld is het zwerk zwart. En niemand heeft een verklaring. Dus wordt het alarm opgeschaald en staan de regeringsleiders met elkaar in verbinding. En vervolgens beginnen de moorden. Aanvankelijk individuele gevallen maar al snel vindt ook daarin opschaling plaats en lijkt er een waren volksopstand uitgebroken. Eis van de opstandelingen: geef ons onze sterren terug!
Iedereen zit echter met de handen in het haar en de grote vraag is of de allergrootste ster, de zon, wel nog zal schijnen. Een apocalyptische wereld, een bloedbad dreigt.
Wie aan Sterrenmoord begint met de verwachting in rechttoe rechtaan thriller te lezen, komt bedrogen uit. Derix gaat verder, hij is niet voor niets filosoof. En de ‘misdaad’ waar het om draait is natuurlijk van een andere orde dan een moord of een ontvoering: de sterrenhemel is verdwenen. Een whodunnit is het dus sowieso niet; als whydunnit geeft het verhaal hem de ruimte om uit te pakken. Dat resulteert in een rijk boek met veel personages en subverhalen, veel feiten en meningen op historisch en astronomisch vlak. Maar wat vooral overeind blijft is dat Derix met veel plezier aan het boek heeft geschreven. Een prachtig uitgangspunt waarmee je je als schrijver de mogelijkheid creëert de wereld, de beschaving en het einde daarvan tot je literaire speelbal te maken. Sterrenmoord is hoe dan ook zeer vermakelijk en het getuigt van moed zo’n oorspronkelijk boek te schrijven (en uit te geven). Hulde.
Het zal maar gebeuren: de sterrenhemel verdwijnt! Van het ene op het andere moment is hij er niet meer en niet alleen hier maar overal waar het nacht wordt is hij weg! iedereen staat voor een raadsel en de Engelse astronoom probeert een verklaring te vinden maar waar te beginnen? Zeker als er ook nog vele op het eerste gezicht onverklaarbare moorden overal plaatsvinden.
Sterrenmoord is een "rollercoaster": Het boek begint met een ogenschijnlijk on schuldig fenomeen ( de hemelsterren verdwijnen) maar de gebeurtenissen volgen elkaar snel op en het verhaal gaat steeds sneller en sneller en het intrigerende aan het boek is dat je wil blijven doorlezen om te weten wat er nog meer gebeurt! Maar ook om te weten waar het eindigt! De vele gebeurtenissen lijken het boek oppervlakkig te maken en misschien is dat wel zo wat betreft de verschillende karakters. Dit heeft een nadeel dat de verschillende personen wat oppervlakkig blijven maar het voordeel is wel dat het boek vol vaart is geschreven en als de schrijver er voor had gekozen om de karakters nog verder uit te werken dan was het een heel dik boek geworden. Ook geen probleem wat mij betreft maar zo is het een boek geworden dat voor een breed publiek geschikt is. Laat u zich niet afschrikken door de sterrenkundige benamingen want daar kun je goed "doorheen" lezen.
Het zal maar gebeuren: de sterrenhemel verdwijnt! Van het ene op het andere moment is hij er niet meer en niet alleen hier maar overal waar het nacht wordt is hij weg! iedereen staat voor een raadsel en de Engelse astronoom probeert een verklaring te vinden maar waar te beginnen? Zeker als er ook nog vele op het eerste gezicht onverklaarbare moorden overal plaatsvinden.
Sterrenmoord is een "rollercoaster": Het boek begint met een ogenschijnlijk on schuldig fenomeen ( de hemelsterren verdwijnen) maar de gebeurtenissen volgen elkaar snel op en het verhaal gaat steeds sneller en sneller en het intrigerende aan het boek is dat je wil blijven doorlezen om te weten wat er nog meer gebeurt! Maar ook om te weten waar het eindigt! De vele gebeurtenissen lijken het boek oppervlakkig t emaken en misschien is dat wel zo wat betreft de verschillende karakters. Dit heeft een nadeel dat de verschillende personen wat oppervlakkig blijven maar het voordeel is wel dat het een boek is dat vol vaart is geschreven en als de schrijver er voor had gekozen om de karakters nog verder uit te werken dan was het een heel dik boek geworden. Ook geen probleem wat mij betreft maar zo is het een boek geworden dat voor een breed publiek geschikt is. Laat u zich niet afschrikken door de sterrenkundige benamingen want daar kun je goed "doorheen" lezen.