Titel | De jacht |
Auteur(s) | Will Dean |
Vertaler(s) | Catalien van Paassen, Willem van Paassen |
ISBN | 9789400512108 |
Afmetingen | 217x142x35 mm |
Aantal pagina's | 480 |
Uitgever | |
Taal | Nederlands; Vlaams |
Levertijd | Niet meer leverbaar |
Prijs | € 22.99 |
Bindwijze | Paperback |
Gewicht | 549 gram |
Will Dean is een Britse schrijver die in Zweden is gaan wonen. Hij groeide op in East Midlands en had op 18-jarige leeftijd al in negen verschillende dorpen gewoond. Na zijn studie rechten werkte hij een tijd in Londen, voor hij voor de liefde naar Zweden emigreerde. Diep in de bossen in een zeer afgelegen gebied bouwde hij een huis voor zijn gezin. Het eerste dorp in de omgeving ligt op enkele uren rijden. Vanuit deze basis schrijft Will Dean zijn thrillers. ‘De jacht’ werd door The Daily Telegraph verkozen tot beste thriller van het jaar en was een internationale bestsellersensatie.
‘De jacht’ is het eerste boek over Tuva Moodyson, die de rol van hoofdpersonage heeft gekregen, en is tevens het thrillerdebuut van Will Dean. Tuva werkt in het kleine stadje Gavrik bij een kleine uitgeverij genaamd de Gavrik Posten. Wanneer er een lijk gevonden wordt in het nabijgelegen Utgardbos wordt Tuva erop afgestuurd. Tuva heeft echter twee problemen, ze is doof en haat de natuur. Voor haar doofheid gebruikt ze gehoorapparaatjes, maar de angst voor de natuur zal ze zelf moeten overwinnen. In het verleden zijn er meerdere moorden gepleegd in het Utgardbos en het is de taak van de politie en Tuva om te onderzoeken of deze moord enig verband houdt met de eerder gepleegde moorden. Algauw begint de klopjacht op de moordenaar.
De schrijfstijl van ‘De Jacht’ is rustig en traag, net als in veel Scandinavische thrillers. Er wordt vanuit het perspectief van Tuva verteld. De omgeving en gebeurtenissen worden gedetailleerd en filmisch beschreven. Soms weleens wat te gedetailleerd wat niet iedere lezer kan waarderen, maar wat wel en goede beschrijving van het moment geeft.
‘De radio begint te haperen wanneer ik het asfalt achter me laat en de grijze grindweg op rij. Die is zo breed dat twee auto’s elkaar kunnen passeren als ze beide de open greppels raken. Het is hier zo donker als zwart velours, en daarom doe ik mijn groot licht aan en tuur in de nevelflarden. In de lente is het goed te doen in het bos als je in een auto zit. Het is dan een en al lichtgroene uitlopende dennentakjes en wilde bloemen. Ik kan dat in mijn Hilux-pickuptruck prima aan. Maar het is nu oktober, en de dennennaalden zijn donker en zeiknat, en het mos is bruin, en de berken zijn kaal. Mijn dashboard geeft twee graden boven nul aan. Ik rij over een donkere weg met wanden van dennenbomen zo hoog als vuurtorens.’
De doofheid van Tuva voegt op dit moment nog weinig toe aan het geheel. De details over haar gehoorapparaatjes worden zelfs een beetje irritant doordat het zo vaak terugkomt. Je merkt dat de auteur zelf diep in de bossen woont en precies weet hoe het daaraan toegaat. Veel personages passeren de revue, vreemde maar wel interessante figuren. Er zit een constante dreiging in deze thriller die op bepaalde momenten aanscherpt maar ook weer gauw afzwakt. De plot is goed uitgewerkt en uiteindelijk toch nog verrassend. Slapeloze nachten zal je van ‘De jacht’ niet gauw krijgen, maar wel een heel tevreden gevoel.
‘De jacht’ is een goed begin van een nieuwe thrillerreeks met Tuva in de hoofdrol. We kijken dan ook zeker uit naar het tweede deel in deze reeks.