Katrine Engberg (1975) was in Denemarken al bekend als danseres en choreograaf toen ze in 2006 haar schrijfdebuut maakte met een non-fictieboek. Ze werkt nog steeds als regisseur en choreograaf voor theater en televisie. Inmiddels heeft ze ook groot succes met haar boeken. Haar thrillers over Jeppe Kørner en Annette Werner belanden steevast in de top 3 van de Deense bestsellerlijst, en ook is haar ster nu internationaal rijzende. ‘Glazen vleugels’ is het derde boek in deze serie, maar in Nederland wordt het uitgegeven als deel twee. ‘De krokodilvogel’ is het eerste deel.

In het centrum van Kopenhagen wordt in een fontein het naakte lichaam van een dode vrouw aangetroffen. Symmetrische snijwonden zijn zichtbaar op haar hele lichaam, de vrouw lijkt te zijn doodgebloed. Jeppe Kørner krijgt de zaak toegewezen. Hij moet het deze keer doen zonder zijn vaste partner Anette Werner die met zwangerschapsverlof is. Kørner komt terecht in een wereld waar vuile ambitie en corruptie een grotere plaats innemen dan medemenselijkheid en empathie, namelijk de wereld van de zorg. Het blijft niet bij die ene moord want de volgende dag dient zich weer een lugubere moord aan. Anette is het thuiszitten beu en kan het niet nalaten om vanaf de zijlijn mee te speuren.

‘Glazen vleugels’ is een boeiende thriller die begint met een spannende proloog. Engberg heeft een prettige toegankelijke schrijfstijl, de personages zijn mooi en duidelijk uitgewerkt zodat je je goed in ze in kunt leven. Jeppe kampt met privéproblemen en mist zijn partner Anette enorm. Tevens moet hij wennen aan zijn tijdelijke partner Falck. Bij Anette gieren de hormonen nog door het lichaam. Ze vindt het moeilijk om thuis te zitten en verdiept zich zijdelings in het onderzoek, maar wordt steeds teruggefloten door haar collega.

‘Terwijl hij de trappen af liep ging zijn mobiel. De naam op het display verbeterde zijn humeur enigszins. ‘Werner, kun je niet zonder me?’ ‘Inderdaad Kørner, ik ben een gezwel in je reet waar je niet van afkomt.’ Jeppe lachte onwillekeurig. ‘Wat kan ik voor je doen, Anette?’ ‘Ik wil graag weten wat de status van de andere moord is. Is het dezelfde MO?’ Hij hoorde de baby op de achtergrond huilen. ‘Status? Waar heb jij de status voor nodig? Vertel, moet ik Svend vragen om je vast te binden aan je leunstoel zodat je kunt ontspannen en genieten van je zwangerschapsverlof?’

De omgeving is beeldend beschreven. Het boek beslaat een tijdspanne van zes dagen en is geschreven in korte hoofdstukken. Het verhaal leest vlot en heeft verschillende plotwendingen, hierdoor word je steeds op het verkeerde been gezet. De ontknoping is verrassend. De spanning is mondjesmaat aanwezig, maar door de snelheid van het verhaal en de bovenstaande aspecten weet Engberg hiermee de aandacht wel vast te houden.

Met ‘Glazen vleugels’ bewijst Katrine Engberg dat ze gerekend mag worden tot een van de betere Scandinavische thrillerauteurs.