De droogte van Jane Harper is de winnaar van de Gold Dagger 2017, de Britse jaarlijkse prijs voor beste misdaadroman. "Bijna iedereen heeft iets te verbergen in De droogte, haar uitzonderlijk sterke debuutthriller. Met haarscherpe karaktertekeningen pelt ze de geheime lagen van de bewoners van de door droogte geteisterde boerengemeenschap Kiewarra op het Australische platteland. Een perfecte pageturner", aldus de Britse jury van de Crime Writers Association.

(Zelf)moord?
Een conclusie die we alleen maak kunnen onderschrijven. Het gegeven is niet origineel, de uitwerking tegenovergesteld. Aaron Falk is als plattelandsjongen zijn geboortedorp door valse beschuldiging ontvlucht, komt terug als rechercheur wanneer het gezin van een oude schoolvriend en hij zelf zijn overleden. Moord, zelfmoord? Hij besluit te blijven, niet alleen om deze zaak op te lossen maar ook om voor eens en voor altijd de waarheid boven water te halen in 'zijn' oude zaak.

Terugkeer
Harpers debuut leest als de zoveelste topthriller van een gerenommeerd auteur: mooie personages, prachtige plot die lang in het stof verborgen blijft en die ze afwisselt met persoonlijke verhalen en verwikkelingen, dat alles in een zinderende omgeving en stijl en met een passende ontknoping. Wat wil een mens nog meer? Dat Aaron Falk terugkeert. En dat gebeurt in Harpers Force of Nature, die dit jaar is verschenen.

Prijs en film
De droogte viel al eerder in de prijzen. Harper won in 2015 de Victorian Premier?s Literary Award voor een nog ongepubliceerd manuscript. De rechten zijn inmiddels aan 24 landen verkocht en de filmrechten zijn gekocht door Reese Witherspoon en Pacific Standard.

Laten we met de cover beginnen. Die is mooi door zijn eenvoud. Geen dik gedrukte teksten, over hoe goed dit boek is. Slecht een klein citaat van de NYtimes. Ook de korte inhoud van het verhaal op de achterzijde is duidelijk en daar staan dan wel drie citaten, dat het boek geweldig is. Alles bij elkaar is er goed nagedacht over de cover. Wanneer je de flaptekst hebt gelezen weet je dat er echt een literaire thriller is geschreven. Niet het verhaal waar veel bloed vloeit, nee een gebeurtenis van vroeger uit de jeugd van Aaron Falk en twee moorden en een zelfmoord, van zijn goede vriend Luke, maken dit verhaal tot wat het is. Naarmate de speurtocht vordert, komt er ook steeds meer bovendrijven uit het verleden. De jeugd van Aaron en Luke. De spanning wordt heel subtiel opgevoerd en langzaam maar zeker kruipt dit verhaal onder je huid. Ga je mee speuren met Aaron Falk, die toch wil uitzoeken wat er echt is gebeurd met het gezin wat Luke heeft vermoord en waarom Luke zelfmoord heeft gepleegd. Met fragmenten uit het verleden wordt een mooi beeld geschetst. Luke was de aanjager in zijn jeugd, de rest van het viertal volgt. Er komen vragen boven drijven en een stukje verder valt er weer een puzzelstukje op zijn plaats. Het is geen verhaal waarbij je op het puntje van je stoel zal gaan zitten van de spanning. Het is wel een verhaal over gebeurtenissen van vroeger die ook op latere leeftijd een rol blijven spelen in je leven. Als dan het einde daar is, alle puzzelstukjes hun plek hebben gevonden, blijf je toch wel verbijsterd zitten, want deze uitkomst had ik niet verwacht. Misschien komt dit ook wel omdat de dader aardig laat het verhaal instapt en je dit dus nooit voor mogelijk had gehouden. Zo zie je maar, een kleine dorpsgemeenschap heeft ook zo zijn geheimen.

De droogte is het thrillerdebuut van Jane Harper en ik ben diep onder de indruk. Kiewarra, een klein stadje in de middle of nowhere van Australië wordt al een paar jaar geteisterd door extreme droogte. De droogte heeft veel invloed op de bewoners en het persoonlijke leven begint er onder te lijden. Dan wordt Kiewarra opgeschrikt door een gezinsmoord. Luke Hadler heeft eerst zijn vrouw en zoontje omgebracht en daarna heeft hij zelfmoord gepleegd. Alleen hun dochtertje overleeft deze tragedie. Waarom Luke Hadler tot deze afschuwelijke daad is gekomen weet niemand, de droogte eiste zijn tol op het boerenleven maar leidde dit tot dit drama? Aaron Falk keert na twintig jaar terug naar zijn geboorteplaats om de begrafenis bij te wonen van zijn jeugdvriend. De ouders van Luke vragen Aaron om nog enkele dagen te blijven en de zaak te onderzoeken. Aaron is rechercheur in Melbourne en is daar belast met frauduleuze zaken. Falk werkt samen met de jonge commissaris Raco. Niet alle dorpelingen zijn blij met de komst van Falk en maken hem het leven zuur. Twintig jaar geleden, toen Aaron met zijn vader vertrok is er iets gebeurd wat het leven van velen op zijn kop heeft gezet en sindsdien is er achterdocht en wantrouwen jegens Aaron. Gedurende het onderzoek van Aaron en Raco rijzen er twijfels over de werkelijke toedracht van dit gezinsdrama. Jane Harper weet op sublieme wijze de sfeer van Kiewarra op papier te zetten. Droog, stoffig, zinderend en een hoop achterdocht, korte lontjes en familiegeheimen. Ze maakt ons deelgenoot van het leven alsof we zelf tot de gemeenschap behoren. Het verhaal speelt zich in het heden af maar flashbacks zorgen ervoor dat je langzamerhand meer van de bewoners en hun geheimen te weten komt. Bijzonder prettige schrijfstijl, het boek eindigt toch nog anders dan dat ik had gedacht. Maar een uitstekend debuut wat naar meer smaakt.