Tweede boek, na De geheugenman, in de serie rond voormalig rechercheur politieman Amos Decker, die na een football-ongeluk ‘gezegend’ is met een nagenoeg absoluut geheugen. Hij krijgt deze keer te maken met Melvin Mars, een pechvogel. Getalenteerde sportman, maar wordt op z’n 21^ste ter dood veroordeeld voor de moord op zijn ouders. Enkele minuten voor de executie bekent een andere gevangene de misdaad. Mars weer vrij, Decker hoort dit op de radio en is getriggerd. Wat is er gebeurd? Toen, maar vooral ook waarom komt die bekentenis nu? Samen met de collega’s van zijn nieuwe team dat voor het eerst onder FBI-vleugels opereert, wordt heden en verleden van de zaak aan een nieuwe onderzoek onderworpen. Dat levert nogal wat verrassingen op voor Mars en Decker, maar zeker in lagen van de maatschappij die buiten schot hoopten te blijven.

Baldacci weet hoe je een verhaal moet vertellen en Amos Decker leent zich daar als personage prima voor. Punt is alleen dat, zoals vaker, Baldacci de neiging heeft een plot te zeer uit te bouwen en te veel verwikkelingen in een verhaal op te nemen. En ook Decker kan niet verhinderen dat dit in het tweede deel van De laatste mijl gebeurt. Dat is jammer want in aanzet is het allemaal veelbelovend. Misschien moet hij die 400-pagina-grens eens loslaten.