Matt Fairfort, die eigenlijk Matthijs Vervoort heet, werkt voor de firma my-last-wish.org. Tegen betaling vervullen zij de laatste wensen van overledenen. Hij krijgt de opdracht om Doetje Dezentjé of haar erfgename binnen enkele dagen te vinden. Deze heeft namelijk recht op een gedeelte van de aanzienlijke erfenis van Wim Brandel. Brandel verwekte namelijk een liefdesbaby bij Doetje. Wat volgt is een zoektocht door voormalig Nederlands-Indië en Nederland, waarbij Matt ook geconfronteerd wordt met het onverwerkte verleden van zijn inmiddels overleden vader.

Geschiedenis toegankelijk gemaakt
Nederlands-Indië is duidelijk het thema in dit boek. Het verhaal speelt zich er gedeeltelijk af, zowel in het heden als verleden. De geschiedenis ervan komt uitgebreid aan bod en de hoofdrolspelers hebben allen een Nederlands-Indische achtergrond. De keuze voor zo'n specifiek thema lijkt op het eerste oog gevaarlijk, omdat het veel mensen niet direct zal aanspreken. Hoewel het een belangrijk onderdeel van de Nederlandse geschiedenis uitmaakt, is er bij veel mensen maar weinig over bekend. Echter, als je eenmaal aan het lezen gaat, weet Vervoort je als een geschiedenisleraar die prettig vertelt veel bij te brengen over Nederlands-Indië. Hij laat merken ter plaatse goed bekend te zijn en weet waarover hij praat. Vervoort verweeft feiten over ons verleden en de fictie van de zoektocht op een aangename wijze door elkaar, wat resulteert in een goed leesbare geschiedenisles én bij tijd en wijle een spannend verhaal.

Spoorloos
Op de kaft staat dat 'Op zoek naar Doetje Dezentjé' een literaire thriller is, maar dat is zeer discutabel. Goed, het einde is spannend, maar dan spreken we echt over maximaal het laatste kwart van het boek. Het eerste en dus grootste deel van het boek is eerder een uitgeschreven aflevering van het televisieprogramma Spoorloos. Uiteraard zit je in spanning, benieuwd of de zoektocht wat oplevert, maar dat maakt het nog geen thriller.

Vertalingen
Wat buitengewoon hinderlijk is, zijn de vele woorden in het Indisch met daarachter hun Nederlandse vertaling. Het is soms net of je een slecht vertaald boek leest. Het is begrijpelijk dat sommige voorwerpen of gebruiken in hun oorspronkelijke taal beschreven worden, zeker als er niet een-op-een een Nederlands woord beschikbaar is. Maar in een groot aantal gevallen voegt het niets toe.

Conclusie
Met 'Op zoek naar Doetje Dezentjé' heeft Hans Vervoort een boek geschreven over Nederlands-Indië dat dit onderbelichte deel van onze geschiedenis op een zeer prettige wijze toegankelijk maakt. Vervoort schrijft prettig en beeldend, al zijn de vele onvertaalde woorden vaker hinderlijk dan dat ze iets toevoegen. 'Op zoek naar Doetje Dezentjé' is op gezette tijden spannend, maar geen thriller zoals de omslag aangeeft. Al met al is het een boek dat je vlot leest en waar je zeker het nodige van opsteekt.