Dan ga je naar een etentje bij de buren en dan belt de oppas op dat ze niet kan! Och laat haar lekker slapen in haar bedje. We nemen de babyfoon mee en gaan ook nog ieder half uur kijken en dan.... is de baby weg. Schuldgevoelens alom! Een nachtmerrie begint voor de ouders.

Het bijzondere aan deze thriller is dat er niet een vertelperspectief is maar meerdere. De ouders Marco en Anne met ieder hun eigen invalshoek en ook de rechercheur die de zaak onderzoekt. Hij weet wel waar hij het moet zoeken en is ook overtuigt van zijn gelijk maar ja er zijn bewijzen nodig en die heeft hij niet. Hij is echter geduldig en blijft graven. De verschillende invalshoeken zorgen ervoor dat je blijft lezen want je wordt heen en weer geslingerd tussen alle betrokkenen. Een intrigerend verhaal waarbij de oplossing steeds gecompliceerder wordt en tot de laatste bladzijde blijf je in spanning zitten!

Het stel van hiernaast : misschien niet zo geschikt voor ouders met een kleine baby die van plan zijn bij de buren te gaan eten en hun baby thuis willen laten......misschien een boek voor eenlater tijdstip!

\Dan belt de oppas net voordat je gaat eten bij de buren af omdat ze niet kan. Wat te doen? Afzeggen? Dat is natuurlijk ook erg vervelend. Dus met de babyfoon naar de buren omdat het een feestje zonder kind moet zijn. Je spreekt samen af om ieder half uur te kijken naar de baby. Dat kan dus niet misgaan....

Maar dan is de baby toch verdwenen om half een 's nachts. Alles in rep en roer. Een nachtmerrie voor ouders!

Het Stel van hiernaast is bijzonder spannend geschreven en dat komt  niet alleen door het gegeven maar ook door de opbouw van het verhaal. Er zijn drie grote vertelperspectieven in het boek. Anne, de moeder, die een gigantisch schuldcomplex hierdoor krijgt. Marco , haar man, die ook niet waar hij het moet zoeken. Tot slot de visie en inzichten van de rechercheur Rasbach. Hij onderzoek de vermissing en komt al snel  tot een conclusie maar kan niets bewijzen. Hij is geduldig en wacht af.

Een bijzonder boek waarbij je in het verhaal wordt getrokken en door het steeds wisselend perspectief blijf je doorlezen. Wat is waar? Niet zozeer een “who-donnit”maar toch meer een “why-donnit”!
Wie spreekt de waarheid en nog veel erger: Iedereen heeft zijn eigen agenda! De ouders, de buren, de grootouders maar rechercheur Rasbach heeft veel geduld!

Een absolute pageturner  maar misschien iets minder geschikt voor kersverse ouders die van plan zijn bij de buren  te gaan eten en de babyfoon willen meenemen en het kind thuis in bed laten liggen.......die moeten misschien een jaartje wachten!Dan belt de oppas net voordat je gaat eten bij de buren af omdat ze niet kan. Wat te doen? Afzeggen? Dat is natuurlijk ook erg vervelend. Dus met de babyfoon naar de buren omdat het een feestje zonder kind moet zijn. Je spreekt samen af om ieder half uur te kijken naar de baby. Dat kan dus niet misgaan....

Maar dan is de baby toch verdwenen om half een 's nachts. Alles in rep en roer. Een nachtmerrie voor ouders!

Het Stel van hiernaast is bijzonder spannend geschreven en dat komt  niet alleen door het gegeven maar ook door de opbouw van het verhaal. Er zijn drie grote vertelperspectieven in het boek. Anne, de moeder, die een gigantisch schuldcomplex hierdoor krijgt. Marco , haar man, die ook niet waar hij het moet zoeken. Tot slot de visie en inzichten van de rechercheur Rasbach. Hij onderzoek de vermissing en komt al snel  tot een conclusie maar kan niets bewijzen. Hij is geduldig en wacht af.

Een bijzonder boek waarbij je in het verhaal wordt getrokken en door het steeds wisselend perspectief blijf je doorlezen. Wat is waar? Niet zozeer een “who-donnit”maar toch meer een “why-donnit”!
Wie spreekt de waarheid en nog veel erger: Iedereen heeft zijn eigen agenda! De ouders, de buren, de grootouders maar rechercheur Rasbach heeft veel geduld! Tot de laatste regel blijft de spanning hangen...

Een absolute pageturner  maar misschien iets minder geschikt voor kersverse ouders die van plan zijn bij de buren  te gaan eten en de babyfoon willen meenemen en het kind thuis in bed laten liggen.......die moeten misschien een jaartje wachten!