Goede wijn behoeft geen krans. Verhoef heeft haar kwaliteiten inmiddels afdoende bewezen, zie haar vele prijzen en nominaties, maar zeker gezien haar thrillers die ze met manlief Berry schreef als Escober. 'Lieve mama' bewijst dit eens te meer. Een eenvoudig gegeven - roofoverval op bemiddeld gezin mislukt, er valt een dodelijk slachtoffer - ontspoort. Helen, verpleegkundige en moeder van drie pubers, en haar man denken een oplossing te hebben gevonden voor het probleem. Maar allengs verschuift de zaak van kwaad tot erger. Met - uiteraard Verhoef waardig - een passende en verrassende ontknoping.

Laat dat maar aan haar over, een goed plot bedenken. En dat idem uitwerken, de spanning erin houdend, net als het tempo.

Met andere woorden: 'Lieve mama' is een prima thriller van Nederlands beste vrouwelijke misdaadauteur die haar kunnen eens te meer bevestigt. Minpuntje: dit type hoofdpersonages - welgestelde moeder/echtpaar - is al (te) vaak voorbijgekomen.
Dus: hoogste tijd voor een nieuwe Escober!

Dan kom je thuis en je ziet dat een inbreker je man onder schot houdt. Je ziet een pistool liggen en bedenkt je eigenlijk niet en schiet.....

Het begin van Lieve mama. Een thriller die twee verhaallijnen heeft. De vrouw, Helen, die de moord pleegt en vol schuldgevoelens zit maar ook niet weet hoe ze dit moet oplossen.

Daarnaast Ralf, die chauffeur van de inbreker, die maar blijft wachten en niet weet wat er gebeurd is.

Als je dan ook nog niet de politie erbij wilt halen wordt het al helemaal een zenuwspel. Wie kan dit volhouden?

Het verhaal is zo opgebouwd dat de twee verhaallijnen elkaar snel opvolgen. Je blijft zo dus beiden snel opeenvolgend volgen. Dat is prima want je hebt de neiging om de verhaallijn los van elkaar te lezen. Dat heeft Esther Verhoef knap gedaan.

De verhaallijnen komen steeds dichter bi elkaar en er ontspint zich een waar horror scenario voor allen die er mee te maken hebben!