Titel | Blauwe maandag |
Auteur(s) | Nicci French |
ISBN | 9789041425829 |
Vervangt ISBN | 9789041420565 |
Afmetingen | 200x130x26 mm |
Aantal pagina's | 369 |
Uitgever | Anthos |
Taal | Nederlands; Vlaams |
Levertijd | Niet meer leverbaar |
Prijs | € 8.99 |
Bindwijze | Paperback |
Gewicht | 359 gram |
Ik moet bekennen dat ik de laatste jaren een beetje aan Nicci French moeheid begon te lijden. Voor mij gingen de boeken op ee gegeven moment allemaal op elkaar lijken en kende ik 'het trucje' van het echtpaar ondertussen wel. Maar Blauwe maandag is letterlijk en figuurlijk een heel ander verhaal. Wat een goed boek! Echt weer een psychologische thriller uit het genre waar ze ooit zo bekend mee zijn geworden, maar dan geperfectioneerd. Een veelbelovend begin van deze thrillerserie rond de Londense psychoanalytica Frieda Klein. Hopelijk weten ze dit niveau de overige zeven(!) delen vol te houden...
Frieda Klein is het hoofdpersonage in Blauwe maandag, de eerste in een nieuwe serie thrillers van het Britse schrijvers-echtpaar Nicci French, oftewel Nicci Gerard en Sean French. Zij braken eind jaren negentig door met sterke thrillers als Het geheugenspel (1997); Bezeten van mij (1999) en De bewoonde wereld (2002) (sommigen houden vol dat voor en door het te pas en – voornamelijk – te onpas het predicaat ‘literaire thriller’ is bedacht).
“Terwijl Frieda doorliep, was het alsof ze de stem van haar moeder hoorde. Was het nou zo’n moeite geweest om wat terug te zeggen? Ach, wist zij veel! Dat was juist een van de redenen dat ze deze nachtelijke wandelingen maakte. Dan hoefde ze niet te praten, niets op te houden, niet bekeken en beoordeeld worden. Dan het ze de tijd om na te denken, of niet na te denken. Gewoon maar een eind lopen in zo’n nacht dat ze de slaap niet kon vatten, en proberen de warboel in haar hoofd een beetje te ordenen. Daar was slaap eigenlijk voor, maar bij haar lukte dat niet, zelfs niet in korte hazeslaapjes. Ze stak Gray’s Inn Road over – ook hier bussen en taxi’s – en liep een steegje in dat zo smal was dat het leek alsof het door God en iedereen vergeten was.”
Met Frieda Klein is Nicci French in elk geval weer terug aan de frontlinie waar ze eigenlijk, gezien de kwaliteit van hun eerste boeken, thuis horen. Het is een eigengereid personage, een psychoanalytica die in Londen werkt en leeft volgen haar eigen maatstaven, regels en opvattingen. Op het moment dat een klein roodharig jongetje verdwijnt, heeft zij een patiënt/cliënt die praat over zijn droom: dat hij vader is van een klein roodharig jongetje. Enfin, dat zet natuurlijk een en ander in werking. Klein raakt bij het politie-onderzoek betrokken. Dat niet alleen, maar ze draagt ook bij aan de oplossing.
“Matthew Fraday en Joanna Vine: twee zaken, van elkaar gescheiden door een periode van tweeëntwintig jaar en slechts met elkaar verbonden door het feit dat de kinderen dezelfde leeftijd waren en midden op de dag in de buurt van een snoepwinkel spoorloos waren verdwenen.”
Gerard en French hebben zichzelf met Blauwe maandag opnieuw uitgevonden, lijkt het wel. Na de eerste sterke thriller leken de French-thrillers de laatste jaren steeds meer doorslagen van elkaar. Hoe anders is Blauwe maandag en met name Frieda Klein. Haar werk geeft ongekende mogelijkheden verhalen te voorzien van onverwachte invalshoeken – al moet je zien of dit een hele serie kan dragen, natuurlijk. Maar Blauwe maandag is zeker veelbelovend en kan zich moeiteloos meten met de succesvolle thrillers uit het begin van de carrière van Nicci French.
Zij hebben natuurlijk al vele thrillers op hun naam staan en ieder boek is een groot kassucces. Zelf vind ik niet ieder boek even sterk maar een ding hebben alle boeken gemeen: een ijzersterk begin en meestal een goed einde. Met veel belangstelling begon ik in Blauwe Maandag te lezen. Frieda Klein is de hoofdpersoon en er zullen nog zeven delen volgen.
Frieda Klein is psychoanalytica en staat voor iedereen klaar en probeert dan ook iedereen zo goed mogelijk te helpen. Ze vergeet daarbij alleen vaak zichzelf maar weet op de juiste momenten wel voor zichzelf op te komen. Zij loopt dan ook graag in de nacht door London. Ik ken alleen het centrum maar of het overal zo leuk lopen is midden in de nacht betwijfel ik. Zij vindt hierin echter haar rust of doet ze dit juist om haar spanningen kwijt te raken?
Frieda krijgt, nadat haar collega verkeerd gehandeld heeft, een nieuwe client, Alan. HIj zit vreselijk met zichzelf in de knoop en vertelt haar dat hij droomt dat hij een kind heeft van vijf jaar met rood haar. Hij heeft echter geen kind maar net nadat hij dit gedroomd heeft is er zo'n jongetje verdwenen. Als hij dan ook nog vertelt dat hij 20 jaar geleden ook iets gedroomd heeft over een meisje ( dat ook verdwenen is) gaan bij Frieda de alarmbellen rinkelen. Zij gaat tegen haar eigen ethische norm in naar de poltie om dit te melden maar deze is erg sceptisch. Ze doen wel iets maar geloven het niet.
Gaandeweg weet Frieda dichterbij de waarheid te komen en dat heeft Nicci French knap gedaan. Het einde is ook erg goed gedaan en je blijft in dit boek doorlezen omdat je wil weten wat er gebeurd is en hoe het zich ontwikkeld. Frieda is een sterke hoofdpersoon waarbij ook nogal wat te ontdekken valt en als de zserie zich zo ontwikkeld dat ook dit ontrafeld wordt dan is er weer een ijzersterke serie in de maak.
Blauwe Maandag is een ijzersterk begin en de lat ligt dan ook meteen hoog voor de volgend delen! Ik ben erg benieuwd naar deel 2 maar dat zal helaas nog even duren maar voor mij mogen de volgende delen snel komen!