Hooggespannen verwachtingen rondom dit boek. De thrillersensatie van 2017 in de Verenigde Staten. De covertekst proeft naar meer. Het lijkt een intrigerend verhaal te worden, er zijn drie meisjes die als enige een afschuwelijke moordpartij hebben overleefd. Ze kennen elkaar niet persoonlijk maar weten van elkaars bestaan. Ze worden de Final Girls genoemd. In dit boek draait het om Quincy. Ze heeft alles rondom dit trauma geblokt en kan zich niets meer herinneren van deze afschuwelijke gebeurtenis. Ze weet alleen dat ze gewond op de vlucht geslagen is en daarbij gered werd door een politieagent. Met hem heeft ze regelmatig contact. Quincy probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden en is een succesvol blogster. Ze bakt koekjes en taarten en dit post ze dagelijks. Ze woont samen met Jeff, een pro-Deo advocaat. Alles lijkt voort te kabbelen totdat een van de Final Girls, Lisa, het eerste meisje, overlijdt. Het is geen natuurlijke dood en al snel blijkt dat ze vermoord is. De laatste met wie ze in contact probeerde te komen was Quincy?. Midden in deze hectiek duikt Samantha Boyd op bij het appartement van Quincy. Sam is de tweede Final Girl. Wat heeft dit allemaal te betekenen en wat wil Sam van Quincy? Twee derde van deze thriller speelt zich af rondom voortkabbelende gesprekjes tussen Jeff en Quincy, het vullen van haar blog en haar ambivalente houding rondom Sam. Ruim over de helft komt er pit in het verhaal en volgen er ontwikkelingen die te maken hebben met de fatale nacht van Quincy. Sam dwingt haar de waarheid onder ogen te zien en dit is confronterend voor Quincy en blijft niet zonder gevolgen. Deze thriller is leuk om te lezen, er zitten zeker spannende stukken in en de verhaallijn is goed neergezet. Alleen de intro is erg langdradig, de spanning had er van mij eerder in gemogen. Het eind heeft gelukkig nog iets in petto waardoor het boek toch nog een extra punt behaald.

en hele tijd geleden kon je bij Thrillerboek het boek "De laatste meisjes" geschreven door Riley Sager, winnen. Aangezien deze toch wel op mijn verlanglijstje stond, deed ik mee aan deze winactie. Misschien zou ik geluk hebben en hem winnen. En tot mijn verbazing stond de pakketbezorger hier aan de deur met een pakketje. Ik kon zo even niet bedenken, waarvandaan dit pakket moest komen. Totdat ik de envelop open maakte en dit boek eruit viel. Ik natuurlijk superblij. Ik wil Thrillerboek dan ook hartelijk bedanken. De cover spreekt me enorm aan. Hij is zwart met een roze rand. In witte letters zie je de titel onderaan op het boek staan en bovenaan de naam van Riley Sager. Midden op de cover staan 3 strepen. Alsof de 3 Final Girls zijn afgestreept. Ook de quote van Karin Slaughter staat op de cover. Haar quote is "Wat een boek" dus dat belooft veel goeds. De drie final girls zijn Quincy, Sam en Lisa. Alle 3 zijn overlevende van een massamoord. Quincy wil het liefst verder met haar leven en niet meer denken aan wat gebeurd is. Ze heeft een goed lopend bak blog en wilt haar aandacht ook hier bij houden en niet op haar verleden. Als echter blijkt dat Lisa zelfmoord gepleegd heeft, staat haar leven op de kop. Op dat moment stapt ook Sam haar leven binnen, die ze tot op dat moment nog niet ontmoet heeft. Maar met welke reden staat Sam op de stoep? Is ze wel te vertrouwen? Het boek is goed in elkaar gezet. Het heden wordt afgewisseld met korte stukken uit het verleden van Quincy. Wat heeft er zich allemaal afgespeeld op Pine Cottage? Door de korte stukken uit het verleden kom je steeds meer te weten en begin je ook steeds beter stukken uit het heden beter te begrijpen. Wat mij persoonlijk wel gigantisch stoorde aan het verhaal is dat Quincy haar Xanax steeds met grapefruitsap innam, terwijl je deze net niet met grapefruitsap mag innemen. Ik denk dat dit mij zo stoort omdat ik zelf de opleiding tot apothekersassistente gevolgd heb en ook een aantal jaar als apothekersassistente gewerkt heb. En ik dit dus gevaarlijke informatie vind. Ik zie nu al voor me dat mensen die dat boek lezen en ook Xanax gebruiken de mening aannemen "oh die kan ik best met grapefruitsap innemen". Dat wordt in het boek ook gedaan. Ik werd verschillende momenten op het verkeerde been gezet over wie nu de daadwerkelijke dader is. Dus daar is Riley goed in geslaagd. Ik zat echter niet echt op het puntje van mijn stoel door de spanning. De spanning was met momenten aanwezig, maar was nergens superspannend. Dit debuut smaakt wel zeker naar meer. En een volgend boek van Riley Sager zal ik zeker weer lezen.