'Denken aan vrijdag' is het vijfde deel van de reeks van zeven die het schrijversduo Nicci French rond psychotherapeute Frieda Klein hebben opgezet. In de Thames wordt het lijk van een man gevonden. Zijn keel is overgesneden en hij is vrijwel onherkenbaar, omdat hij langere tijd in het water heeft gelegen. Een moeilijke klus voor inspecteur Sarah Hussein. Tot bij de autopsie een wit ziekenhuisbandje om de pols wordt aangetroffen waarop een naam staat genoteerd: Frieda Klein. Zij identificeert hem als haar ex-vriend Sandy van wie zij zegt anderhalf jaar niets gehoord te hebben. Inspecteur Sarah Hussein is erg wantrouwig, temeer omdat steeds meer aanwijzingen in de richting van Frieda wijzen. Voor Frieda zit er niets anders op dan onder te duiken en met enkele getrouwen zelf op onderzoek te gaan. Het schrijversechtpaar Sean French en Nicci Gerard kent het klappen van de zweep en maakt er een verhaal vol vaart van. Enkel de talrijke verwijzingen naar eerdere delen uit de reeks doen daar wat afbreuk aan. 'Denken aan vrijdag' is geen topper, maar vakwerk in een reeks waarin de eigenzinnige en niet altijd sympathieke Frieda Klein centraal staat.

Alweer het vijfde deel in de Frieda Klein-reeks. Hierna nog drie te gaan!

Dit vijfde deel begint met iemand die dood uit de Theems wordt gevist met zo'n ziekenhuisbandje om de pols met de naam F. Klein. Frieda is het niet en het is geen spoiler om te zeggen dat het Sandy, haar ex-vriend, is want dat is al snel duidelijk. Maar wie heeft het gedaan? Dat verschillende mensen binnen de politie een hekel aan Frieda hebben is zo klaar als een klontje. Als je dan ook nog je favoriete verdachte hebt dan is een tunnelvisie erg snel gevormd!  Zij zien haar graag als dader en zij gedraagt zich ook erg vreemd. In plaats van zich te melden bij de politie die haar wil ondervragen slaat zij op de vlucht.

In dit deel staat Zuid-Londen centraal. Hier duikt zij onder en slechts een enkeling weet waar zij is. Zij gaat zelf op onderzoek uit maar het wordt erg lastig!

Net als in de vorige delen wil Frieda alles zelf doen en hulp slaat zij steeds af. Maar in dit deel is het toch te veel: zij wil geen hulp maar zij krijgt hulp van haar vrienden. Dat heeft ze ook hard nodig want de tegenkrachten bij de politie zijn sterk en wil het liefste Frieda voorgoed de mond snoeren.

Denken aan vrijdag is goed opgebouwd. Misschien wel een kantelpunt in de serie. Het gaat eigenlijk alleen om Frieda maar ze kan het niet alleen aan. Dit gegeven accepteren is moeilijk maar is wel noodzakelijk.

Kan zij haar verleden verwerken en anderen toe laten om haar te helpen? Waar is Dean Reeve of is het een fantoom?

Nog genoeg vragen en open eindes voor de zaterdag,  de zondag en het afsluitende deel. Jammer dat we weer een jaar moeten wachten!