Ik vind het een interessante cover, de vrouw op de cover heeft haast, loopt recht op haar doel af terwijl je niet weet of het Gill, Janet of Rachel is. Na het lezen van de achterzijde wil je gelijk in de thriller beginnen, de tijd begint te dringen, hebben ze de dader voordat hij volgende slachtoffers maakt? Verder vind ik het mooi dat dit tweede boek qua lay-out lijkt op het eerste boek “Doorgeslagen� zodat je echt ziet dat het een serie is. Ik geef de cover een 8. Het is zeker een voordeel dat ik al deel 1 Doorgeslagen heb mogen lezen. Hierdoor weet je al iets van de prive levens van de hoofdpersonen en hun functioneren en de verhoudingen binnen het recherche team. De samenwerking tussen Rachel en Janet is veel beter dan in het vorige deel maar verrassend genoeg delen ze toch hun prive problemen niet met elkaar. Het is een spannend boek waarin je meeleeft met het recherche team van Manchester, je zit echt gelijk in het verhaal! Je volgt de hoodfpersonen zowel tijdens hun werk als in hun prive leven. Het is het tweede deel in een serie van drie. Je kunt de delen prima los van elkaar lezen maar door ze wel op volgorde te lezen, begrijp je meer van de prive levens van de Gill, Janet en Rachel. De auteur kende ik niet maar ze schrijft erg vlot en beeldend, je ziet de situaties echt voor je. Vooral het eigengereide gedrag van Rachel is dapper en uitermate stom tegelijkertijd, dat zet de onderlinge verhoudingen binnen het korps op scherp. Het boek is zeker een aanrader, het is een soort vrouwelijke variant van Witse of Flikken Maastricht en ik ben heel benieuwd naar het derde en laatste deel. Ik geef het boek een dikke 9, je vliegt door het boek heen, het boek is verdeeld in vijf dagen waardoor je erg graag wilt doorlezen of het onderzoeksteam op tijd komt. Ook de epiloog vond ik qua stijl, in de vorm van een bericht in de krant erg origineel en verrassend.