Een goed leesbare thriller met een over-the-top einde.

Een davinci-achtig boek waarin (WO1 en 2) geschiedenis en occulte zaken met elkaar worden verweven tot een spannend geheel. Dit was voor het eerst dat ik de hoofdpersoon ontzettend intrigerend maar daarbij ook zeer irritant vond (zeer vreemde, aan pillen verslaafde, sukkelige, depressieve man) en dat ik aan het einde van het boek nog steeds niet wist wat ik met deze man moest. Verlost van het kwade in een zeer onwaarschijnlijk einde vertrekt deze 'lonesome cowboy' weer de mensheid tegenmoet... tja, het maakt je wel nieuwsgierig naar meer.

Een nieuwe schrijver van Zweedse bodem. De verwachtingen zijn dan altijd hoog want vergelijken met andere schrijvers ligt dan op de loer. Jan wallantin is weliswaar een Zweedse schrijver maar past zaker niet in het rijtje zoals Mankell, Larsson. Niet omdat hij niet kan schrijven maar zijn genre is anders. Naar Amerikaans voorbeeld schrijft hij, in dit geval, een actiethriller waarbij achtervolgingen en bijzonderer wendingen een belangrijke rol spelen. Daarnaast zitten er historische feiten door het verhaal geweven en die de leidraad zijn van het verhaal. Een duiker heeft ergens een Ankh opgedoken en wil er meer over kwijt maar hij kan het niet vertellen aan diegene die hem zou kunnen helpen want hij wordt vermoord. Don Titelman komt nl net te laat en wordt meteen  verdacht dat hij de moord heeft gepleegd. Dan begint het kat en muis spel want meerdere partijen zijn geinteresserd in de Ankh maar ook in Strindbergs ster: beide zouden samen bepaalde krachten vrijmaken....

Strindbergs ster is een echte actiethriller waarbij een aantal historische feiten zijn verweven en ik begin danm eteen te zoeken wat is waar en niet waar. Strindberg had interesse in occulte zaken en de sfeer is in dit boek goed weergegeven. Verder is het knap dat de partijen die achter Don aan zitten niet in goed en kwaad zijn te onderscheiden. Althans zeker niet in het begin want het blijft een duistere zaak. Af entoe wordt het boek wat langdradig door de uitwijdingen over de Ster en de Ankh. Ik bleef wel doorlezen omdat ik toch wel erg nieuwsgierig werd over de afloop. Het einde is dan wel ook echt stevig en groots opgezet maar dat past dan ook prima in het genre. Don Titelman blijft wel een wat vreemd figuur en ex-psychiater en specialist in symbolen. De hoeveelheid pillen die hij slikt zou een normaal mens meteen neerslaan maar hij blijft wonderwel op de been maar dat past natuurlijk ook prima. De held, ondanks zijn beperkingen, moet wel overeind blijven.

Een prima boek voor een paar uur lekker wegdromen over vergane tijden en de invloed die het verleden, met al zijn mysteries, heeft op het heden.