Altijd fijn als je het tweede boek van een auteur kunt aankondigen met het feit dat hij met zijn debuut in 2014 zowel de Gouden Strop als de Schaduwprijs voor respectievelijk beste Nederlandse als debuutthriller won. Dat deed Donald Nolet (1975) namelijk met Versleuteld en Handschrift van de duivel is de opvolger van dat succesvolle debuut. Nolets tweede faction-thriller heeft veel weg van een ?Dan Brown?, een zoektocht naar een geheim en relatief onbekend document, in dit geval het Voynich Manuscript, dat echt bestaat en een eeuwenoud geïllustreerd is, geschreven in een onbekende taal. Maar waar van gezegd wordt dat het het geheim van het eeuwige leven bevat. De jong wiskundige Zina Welter raakt erdoor getriggerd en ontwikkelt een algoritme dat de sleutel tot de ontcijfering moet zijn. Op een bijeenkomst van Voynich-deskundigen ontvouwt zij haar plan. Met enkele van hen gaat ze op zoektocht door Europa en blijken er meerdere kapers op de kust. Spannend gegeven dat Nolet prima uitwerkt. Hij lardeert het verhaal met terugblikkende hoofdstukken op hoe het document is ontstaan, wat echter de vaart eruit haalt. De opening is sterk en ook de personages zijn prima in orde. Echter, wanneer eenmaal "het spel op wagen staat", laat hij de teugels wat vieren en kiest hij voor een herhaling van zetten wat de vaart eruit haalt. Naar het einde toe maakt Nolet dat wel weer dubbel goed; niet alleen door het tempo op te voeren maar ook door een mooie, onverwachte ontknoping waar hij, achteraf bezien, in de titel al naar wordt verwezen. Niet zo sterk als zijn debuut, maar ruim voldoende als opvolger. Het kan niet altijd feest zijn.

‘Handschrift van de duivel’ speelt zich in het heden en verleden. Niet alleen is dit boek een reis door de tijd maar ook door en in steden Praag, Londen, Rome. Het verleden is vooral de tijd van de Habsburgers, de 17^e eeuw. Keizer Rudolf verzamelde in Praag een aantal wetenschappers om zich heen om antwoorden te vinden op universele vraagstukken. De Alkmaarse uitvinder Drebbel bevond zich onder deze mensen.

En In het heden speelt de jonge briljante wiskundige Zina Welter een hoofdrol, Zij is geïnteresseerd geraakt in de zoektocht naar de oplossing rond het Voynich manuscript. Haar professor Currier stuurde haar de link in een mail. Na problemen op haar werk zit ze thuis. Maar dan komt het Voynich Manuscript. Het is onleesbaar, nooit heeft iemand het kunnen ontrafelen, het is een mysterie. Zina neemt deze uitdaging op haar en laat de wiskunde er op los. En dan gebeuren er zaken die haar leven volledig op zijn kop zetten.

Het Voynich Manuscript komt in de verschillenden verhaallijnen steeds voor, het is de bindende factor. ‘Handschrift van de duivel’ is spannend. De verschillende tijden en verhalen zijn interessant en nodigen uit tot lezen. Zodra je midden in een verhaal, het heden of verleden bent, wil je eigenlijk een hoofdstuk overslaan om het verhaal van Zina of Drebbel te lezen. Dat moet je niet doen, want je mist bijzondere zaken. Nolet heeft kennis van zaken, hij legt veel uit en dat doet hij op een manier dat je dat helemaal niet in de gaten hebt

Nolet is een geboren vertellen, dat liet hij al zien in ‘Versleuteld’, zijn eerste boek. In ‘Handschrift van de duivel’ is de verteltrant verfijnd en uitgediept. Je waant je in Praag in de Habsburgse vertrekken, en ziet de heren Drebbel en De Tepenec samen keuvelen. Maar ook de andere personen of ze nu in het heden of verleden voorkomen, Nolet beschrijft ze beeldend. En zo wordt ‘Handschrift van de duivel’ een film die wordt afgespeeld tijdens het lezen.

'Handschrift van de duivel' is een aanrader.