?Boot 2014. Een paar laarzen. Meer was hij niet voor het land dat hij met zijn leven had gediend.? De laarzen zijn van Eliot Koler, een getraumatiseerd voormalig commando. Een ex-collega stuurt hem op pad om een harddisk boven water te krijgen met gevoelige informatie over de oorzaak van zijn trauma, Afghanistan, twaalf jaar eerder. De eerste actie van een zelfstandig opererende drone. Tegelijk met Eliots speurtocht probeert minister van Defensie Ava Rodenburg kost wat kost de aanschaf van een hele partij van deze drones (?schone oorlogen?, ?geen bijkomende schade?!) door het parlement te loodsen. Eén tegenstemmend kamerlid overlijdt, net als de ex-collega van Eliot. Hij gaat op zoek en vindt de plaats waar alles misging, maar wordt wel van jager gejaagde. Ook de minister ontdekt gaandeweg het spelletje dat (met haar) wordt gespeeld. Kazemier debuteerde al prima met De man van het midden, maar met Drone schiet hij raak. Geen vrolijk beeld dat hij schetst. Superactueel (zie ook de film 'Eyes in the Sky'), zich weliswaar afspelend in de nabije toekomst ? is dat niet de realiteit, al weten wij dat nog niet? ? en met een goede en mooi opgebouwde plot. Vaart, uitgediepte personages, maar vooral geloofwaardig ge- en beschreven. De plot lijkt van een routinier en kent een mooie, onverwachte laatste zin. Drone zet je niet alleen aan tot nadenken, maar vooral ook tot hopen dat het niet bij deze twee boeken blijft.