Twee inbrekers vinden tijdens een inbraak het lichaam van Nel van Geel. Ze blijkt al bijna twee maanden dood te zijn. Wanneer haar zoon Paul het huis opruimt, vindt hij een schriftje met schokkende notities over de Pinocchioclub in Praag, destijds een beruchte bar voor pedoseksuelen. Ondertussen maakt een aantal topambtenaren zich zorgen. Ze worden gechanteerd met foto’s waaruit hun betrokkenheid bij de Pinocchioclub en misbruik van jonge jongens blijkt. ‘De vrienden van Pinocchio’ is een thriller over een netwerk van hooggeplaatste mensen die zich boven de wet stellen en de wraak van twee jonge mensen die ooit hun slachtoffers waren.

Feiten en fictie
‘De vrienden van Pinochhio’ is, net als enkele andere verhalen van Thomas Ross, een verweving van feiten met fictie. Dit verhaal is gebaseerd op de zaak-Demmink. Demmink was een zeer machtige ambtenaar van het ministerie van Justitie. Waterdicht bewijs was er nooit, wel waren er veel aannames, waarschijnlijkheden en suggesties over zijn misbruik van minderjarigen. De hoofdrolspelers Paul en Nadine zijn fictief, maar veel personages bestaan echt, zoals Maxime Verhagen en Beatrix en Claus. Deze verweving geldt ook voor de gebeurtenissen in het boek. Het bezoek van Beatrix en Claus aan Praag heeft destijds echt plaatsgevonden, de speurtocht van Paul en Nadine is fictief. Dit zorgt ervoor dat veel karakters niet geïntroduceerd hoeven te worden, de lezer kent ze immers al uit de politiek of via de media. Dit vraagt wel een goede algemene ontwikkeling van de lezer. Ken je bepaalde personages niet, dan is het soms lastiger ze in de juiste context te plaatsen. Omdat het verhaal een mix is van feiten en fictie blijf je je telkens afvragen “is dit zo echt gebeurd?”, “heeft dit zo kunnen zijn?”. Dit geeft een extra dimensie aan deze thriller.

Veel namen
Ross introduceert veel, heel veel personages in ‘De vrienden van Pinochhio’. Hoewel ze niet allemaal een grote rol spelen, is geen enkel personage onbelangrijk, je hoofd er dus goed bijhouden luidt het devies. Ben je er niet zo goed in namen te onthouden en al die personages uit elkaar te houden, dan zou je dus eigenlijk een notitieblokje naast je boek moeten leggen en ieder personage (en zijn of haar rol) moeten noteren.

Verkeerde spoor
De auteur zet de lezer graag op het verkeerde spoor. Het komt in dit boek meerdere malen voor dat eerst de gevolgen van een gebeurtenis worden beschreven, en pas verderop in het hoofdstuk de gebeurtenis zelf. Een tactiek die vaak werkt en leuk uitpakt, maar soms ook voor irritatie zorgt. Zo wordt eerst de brandwond van Nadine verzorgd. Als je dit leest, vraag je je af of je iets gemist hebt. Net voordat je terug wil gaan bladeren, lees je pas hoe ze die brandwond heeft opgelopen.

Conclusie
‘De vrienden van Pinochhio’ is een prima thriller, die balanceert op de grens van feiten en fictie. Ross weet veel (bestaande) personages op te nemen, zonder dat hij ze echt hoeft te introduceren. Dit zorgt ervoor dat dit boek een bovengemiddelde thriller is, maar vraagt ook veel van de lezer. Geen thriller ter ontspanning na een drukke dag dus, maar een verhaal waar je echt voor moet gaan zitten. Maar daar is dit boek echt wel de moeite waard voor.

Tomas Ross heeft een groot aantal boeken op zijn naam staan waarin fictie en werkelijkheid een grote rol spelen. Deze twee componenten maken deze boeken tot een gewaagd scenario en vragen om een degelijk onderzoek. Iets wat Tomas Ross goed in de praktijk heeft weten te brengen. Dit is zijn 69^ste boek en tot mijn schande heb ik nooit eerder een thriller van hem gelezen. Maar daar gaat verandering in komen want ik ben om.

De nieuwste thriller is gebaseerd op waargebeurde feiten van een dood jongetje dat gevonden is bij de beruchte pedofielenclub Pinocchio in Praag. Het schijnt dat hier hooggeplaatste Nederlandse functionarissen gesignaleerd werden. Ook doen de geruchten de ronde dat oud –secretaris generaal van Justitie Joris Demmink betrokken is bij het pedofielennetwerk. Oud jaargenoten van een studentenvereniging houden er louche bezigheden op na , grappen over het Binnenhof en zelfs het Koninklijk huis moet het ontgelden in deze realistische roman. De scheidslijn tussen fictie en faction is flinterdun maar dat is ook de kracht van dit boek

Twee jonge inbrekers vinden bij hun poging tot inbraak het levenloze lichaam van Nel van Geel, een voormalig jazzzangeres. Ze ligt dan al twee maanden dood in haar huis. Wanneer haar zoon Paul, een tweederangsacteur, bij het opruimen van het huis van Nel een schriftje vindt met notities over Club Pinnocchio wil hij op zoek gaan naar de waarheid. Paul is in één klap weer terug in de tijd. Hij vindt het adres van Nadine, de dochter van een overleden vriendin van Nel. Hun geschiedenis gaat terug naar Praag en beide jonge mensen zinnen op wraak.

We belanden in een wereld van viespeuken, oud-studiegenoten die elkaar de hand boven het hoofd houden, intriges en een grote beerput. Een aantal personen heeft er alle belang bij dat het deksel stevig op de put blijft zitten.

Tomas Ross sleurt ons mee in een uiterst geloofwaardig verhaal. Je moet je hoofd er goed bijhouden want er komen veel personages in voor. Hij heeft een gedurfd onderwerp aangepakt en schuwt niet om zijn mening te verkondigen. Ondanks het delicate onderwerp heb ik genoten van de schrijfstijl van Tomas Ross. Het slot is bizar maar ook weer zeer passend bij het verhaal. Een erg goed verhaal!