In Wat verborgen is,  het thrillerdebuut van Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt is psycholoog Sebastiaan Bergman het centraal personage. Hij heeft vrouw en kind bij de tsunami in 2004 verloren en is van de weeromstuit notoir rokkenjager geworden. Bij het leeghalen van het huis in Västerås van zijn overleden moeder vindt Bergman brieven die wijzen op een affaire in het verleden van zijn moeder.  Dan wordt in het stadje het verminkte lichaam van Roger, een zestienjarige scholier gevonden.  Bergmans vroegere vriend Torkel Höglund van de recherche uit Stockholm krijgt de leiding van het onderzoek. Als Bergman van de zaak hoort, overtuigt hij Höglund  te mogen helpen bij het moordonderzoek. Meteen krijgt hij ook toegang tot de politiecomputers en kan hij zijn privéonderzoek verder zetten. Aanvankelijk valt de verdenking op op de pestkop die Roger van zijn oude school heeft weg getreiterd. Maar tijdens het onderzoek wijzen steeds meer sporen naar de Palmlöv-school. Achter de keurige façade gaan duidelijk geheimen schuil. Omwille van de spanning wordt de lezer in Wat verborgen is verschillende keren op een dwaalspoor gezet. Niet helemaal overtuigend, naar mijn mening. Wel sterk zijn de karaktertekeningen van de personages. Hjorth en Rosenfeldt zijn van plan rond psycholoog Sebastiaan Bergman een reeks misdaadverhalen op te starten, die ze ambitieus de Bergmankronieken noemen.

Het lichaam van de zestienjarige Roger wordt gevonden in een moerassig gebied. Hij lijkt te zijn omgebracht met messteken, maar nader onderzoek toont aan dat de kogel die hem doodde is weggesneden. Het spoor leidt naar een elitaire school, eigenlijk te duur voor de jongen.

Een oude vriend vraag Sebastian Bergman om hulp bij het onderzoek, maar Bergman heeft zelf al genoeg aan zijn hoofd.

Op de achterflap van het boek staat dat Sebastian Bergman net zo goed is als Mankell’s Wallander. We zouden er een nieuw vast personage bij hebben. Het boek gelezen te hebben zou dat inderdaad kunnen. Sebastian is verknipt en liever bezig met zijn eigen ding. Hij adviseert de politie op zijn eigen narcistische manier. Deze hoofdpersoon is echt geweldig goed neergezet.

Verder is Wat Verborgen Is een goede thriller. Alles zit erin. Spanning, actie, vleugje romantiek op zijn tijd. Alles is goed opgebouwd en met verschillende dwaalsporen komen uiteindelijk alle lijntjes weer heel mooi samen in een verrassend plot. Alhoewel het verhaal niet heel erg vernieuwend is leest het wel lekker weg. Maar als er honderd pagina’s minder waren geweest dan was het ook goed geweest.

Al met al best een goed boek om mee te nemen in de vakantie koffer.