De twaalfjarige Steven graaft. Iedere vrije minuut trekt hij met zijn schep de hei op om de botten van zijn oom Billy te vinden, die lang voor Steven’s geboorte op elfjarige leeftijd is verdwenen. Billy’s vermoedelijke moordenaar is opgepakt, maar het lichaam is nooit teruggevonden en zijn moeder en zus, Steven’s oma en moeder, zijn nooit over de shock heen gekomen. Om zij zoektocht gemakkelijker te maken, schrijft Steven de vermoedelijke moordenaar die nog altijd in de gevangenis zit een brief en er ontstaat een vreemde briefwisseling tussen de twee. Als de kindermoordenaar vervolgens weet te ontsnappen gaat hij op zoek naar Steven en wordt het écht spannend. Niet voor niets bekroond met de Gold Dagger Award.

Een nieuwe schrijfster met meteen een superdebuut. Steven, een jongen van 12, begint te corresponderen met een seriemoordenaar die volgens hem zijn oom, die toen 11 jaar was en hij nooit heeft gekend, heeft vermoord. Andere dode kinderen zijn wel terug gevonden maar zijn oom Bill niet. Dit heeft zeer ontwrichtend in het gezin gewerkt. Steven gaat iedere dag graven om hem te vinden maar komt niet ver. Door met de moordenaar, Arnold Avery,  te corresponderen hoopt hij de begraafplaats van zijn oom te vinden. Er volgen veel cryptische omschrijvingen van twee kanten en het wordt een kat en uis spel die wel een erg heftige apotheose kent. Een goed geschreven boek dat oorspronkelijk niet als thriller was bedoeld maar ongemeen spannend is door de opbouw. Je volgt Steven en Arnold bij hun gedachten en handleingen. Beide zijn zeer goed beschreven en de gedachtengang van Arnold zijn vaak erg beklemmend. 

Een zeer geslaagd debuut waarmee Belinda Bauer meteen de Gold Dagger Award 2010 won en dat belooft wat voor de toekomst en dat legt de lat meteen erg  hoog. Ik hoop dat zij daar goed mee kan omgaan.