Schrikken is als je tot de ontdekking komt dat er een nieuw boek is verschenen van Robert Bryndza maar dat dit niet het tweede deel is met Erika Foster in de hoofdrol maar de derde. ?Het meisje in het ijs? is zijn eerste boek en las ik vorig jaar, ik vond het een goed boek. Nu een jaar later las ik het derde deel ?Donker water?. Het tweede deel ?De stalker in de nacht? ligt nog klaar. Toch besloot ik het er op te wagen om dit derde deel te gaan lezen. Dat is erg goed bevallen, ?Donker water? is in mijn ogen bijna briljant. ?Donker water? kan prima als stand alone worde gelezen, maar diep in mijn hart is een serie lezen op volgorde toch wel erg fijn. Ik raad U allen ook aan om deze boeken op volgorde te lezen (kerstvakantie?). De titel en de cover van ?Donker water? zeggen het al, er wordt een lichaam van een jong meisje in het water gevonden. Erika Foster is overgeplaatst naar Bromley. Op zoek naar een gedumpte koffer doen zij en haar team de gruwelijke vondst. Als lezer weet je meer over dit lijk dan Foster en haar team. Maar dat doet niets af aan de spanning. Foster zet alles op alles om de waarheid boven tafel te krijgen. Vergeleken met haar optreden in ?Het meisje in het ijs? is zij zo anders geworden. Bryndza heeft natuurlijk een twist in petto. Niet alle verhaallijnen komen tot een einde. Hij geeft goede aanwijzingen voor een volgend boek. Hint: in het Engels is zijn 6e boek al verschenen, dus er liggen nog een aantal zeg maar vele uren leesplezier in het verschiet. Bryndza schrijft korte, spannende hoofdstukken, hij maakt gebruikt van verschillende perspectieven. Door zijn schrijfwijze (het lijkt wel of hij je voorleest en je persoonlijk toespreekt), blijf je lezen en is de spanning voelbaar. Tijdens het lezen wil je door niets of niemand (behalve kat op schoot) gestoord worden en wat is het schrikken als de bel gaat. Zo ben je bij het verhaal betrokken. In relatief korte tijd lees je daarom ?Donker water? uit en verheug je je op het 4e deel.