Als een man zelfmoord pleegt op het politiebureau nadat hij advies heeft gekregen van rechercheur Jules Bettinger, wordt Bettinger overgeplaatst naar Arizona om een schorsing te voorkomen. Bettinger verhuist met zijn vrouw, dochter en zoon. Arizona is een naargeestig, troosteloos gebied met veel misdaad. Dan worden er echter achter elkaar agenten vermoord en moet Bettinger alles op alles zetten om ook niet het slachtoffer te worden.

‘Strafexpeditie’ van Craig Zahler is een zwartgallig en rauw boek over het werk van politiemannen. De dialogen tussen de mannen zijn op het randje maar wel levensecht. Ondanks de rauw- en echtheid zijn de beschrijvingen van de liefde van Bettinger voor zijn vrouw en kinderen een verademing, liefdevol en warm.

Maar het is koud in Arizona en dat blijft ook zo, de lijken en verminkingen vliegen je om de oren. Het ene lijk is nog niet gevonden of een ander staat al weer voor de deur. Er wordt niet zachtzinnig omgegaan met mensen en het taalgebruik is grof. Amerikanen zijn cynisch en hard en niets kan hen doen stoppen.

‘Strafexpeditie’ is verdeeld in korte hoofdstukken en elk hoofdstuk heeft een titel, een kleine hint voor wat er komen gaat. Zo is de stijl van Craig Zahler gemakkelijk leesbaar, alleen hapert je oog wel eens bij het gebruik van uitdrukkingen waardoor het lijkt of er twee door elkaar zijn gehaald. Ook het brute geweld is niet altijd prettig om te lezen.

‘Strafexpeditie’ is niet een superspannende thriller, waar je op het puntje van je stoel zit. Het is een boek dat de werkelijkheid beschrijft en het is zoals het is, Craig Zahler maakt het niet mooier. ‘Strafexpeditie’ laat mij ook zien dat het fijn is om in Nederland te wonen en dat onze maatschappij nog niet zo slecht is en dat is onbedoeld een pluspunt voor deze schrijver.

Uw recensie tekst hier