Duidelijk een boek dat binnen een serie valt. Wanneer je de eerdere boeken niet kent, zoals ik, lijken sommige terloopse gebeurtenissen erg lukraak en is het moeilijker de personages te begrijpen en je hierin in te leven.

Het onderzoek naar de moord op een vrouw waar Sigurður Óli getuigen van is, is een hoofdlijn, die heel goed verweven wordt met andere gebeurtenissen uit het persoonlijke leven van de inspecteur en financiële situatie van IJsland van voor de crisis. Lang blijft onduidelijk wat het precieze verhaal achter de moord is en de kritiek van de schrijver op het bankwezen in die tijd wordt ook niet onder stoelen of banken geschoven. De andere hoofdlijn over het noodlot en achtergrond van de alcoholist Andrés geeft het boek en zelfs de bruuske Sigurður naast een zakelijke ook een menselijke kant.

Hierbuiten vallen allerlei kleine gebeurtenissen, die het geheel moeilijker te begrijpen maakt voor iedereen, maar die de serielezer waarschijnlijk wel weet te plaatsen. Uiteindelijk gaat het om het eigen beoordelingsvermogen.

Net als in het vorige boek van Indriðason, Onderstroom (2010), is inspecteur Erlendur ook nu niet van de partij. Deze keer is Sigurður Óli –Siggi is zijn roepnaam, maar die hoort hij niet graag- de hoofdpersoon. Privé loopt het voor Óli niet echt lekker. De relatie met zijn vriendin Bergþdóra is op de klippen gelopen en Sigurður Óli  vraagt zich af of hij Bergþdóra niet te snel heeft laten gaan. Ook zijn relatie met zijn gescheiden ouders zit hem niet lekker. Een oude schoolvriendin vraagt de speurder iets te ondernemen tegen een stel chanteurs. Haar zwager was met zijn vrouw betrokken bij partnerruil en worden gechanteerd. Als Sigurður Óli  bij de afpersers Ebbi en Lina aankomt, blijkt de vrouw op gruwelijke wijze te zijn mishandeld. Alles wijst erop dat het slachtoffer in elkaar is geslagen door een incasseerder. Lina bezwijkt aan haar verwondingen. En Óli moet noodgedwongen aan zijn collega’s bekennen dat hij op eigen houtje handelde. In een tweede verhaallijn krijgt Óli te maken met Andres, een alcoholistische zwerver ne goede bekende van de politie. Hij geeft Óli een kort filmpje en verdwijnt spoorloos. Op het filmpje kijkt een jong jongetje huilend in de camera en vraagt of 'hij' alsjeblieft wil ophouden. Gaat het om kinderporno? En is het jongetje Andrés? De politie ontdekt snel dat Lína vermoord werd door ene Toggi, een crimineel die als 'incasseerder' werkt. Maar wie is de opdrachtgever? Heeft de verdwijning van een bankmedewerker tijdens een uitstap waarbij Lína gidste iets met deze zaak te maken? Doodskap is een spannende thriller met verrassende wendingen. Kindermisbruik, chantage, economische crisis en bankschandalen worden door Arnaldur Indriðason tot een geslaagd en gelaagd geheel verwerkt. Aanbevolen!

Net als in het vorige boek, Onderstroom, speelt Erlunder geen rol in dit boek. De enige rol is dat hij op vakantie is aan de Oost-fjorden en onbereikbaar voor iedereen. In het vorige boek speelde Elinborg de hoofdrol en in dit boek dat zich tegelijkertijd afspeelt als Onderstroom, is Sigurður Óli de hoofdpersoon. Hij krijgt te maken met een chantagezaak die zich ook nog in zijn eigen omgeving afspeelt. Is hij integer genoeg om dit tot een goed einde te brengen? Dat zal niet makkelijk zijn want hij begeeft zich af en toe met zijn gedrag buiten de wet. dat past natuurlijk wel prima in een Indridason-boek! De vrouw die chanteert wordt vermoord gevonden en er zijn velen die een motief kunnen hebben ook de mensen die hijzelf kent. De economische crisis op IJsland komt ook aan bod en is erg mooi verwerkt in het verhaal. Óli komt ook steeds meer zelf tot het inzicht dat hij niet de makkelijkste is en door schade en schande wijzer wordt!

Ondanks dat Erlunder geen rol speelt is dit ook weer een erg goed bedacht en uitgewerkt verhaal. Mocht er ooit iets met Erlunder gebeuren dan kunnen Elinborg of Óli hem zo in een nieuwe reeks vervangen! Maar laat het duidelijk zijn: ik heb nog niet genoeg van Erlunder!

Zeer knap vind ik het ook dat Ondersroom en Doodskap ongeveer tegelijkertijd zich afspelen en dat er af en toe iets over Onderstroom en het onderzoek wordt vertelt en Óli's onderzoek daardoor even stil ligt.

Indridasson heeft weer een boek geschreven dat je meeneemt in het verhaal. Helaas verdwaal je soms: de draad die Indridasson voor je afrolt is soms erg dun. De drie verhalen in dit boek zijn verknoopt in de hoofdpersonen. Het is allemaal niet wat het lijkt- zowel in het leven van de rijke bankyuppen als van de notiore kleine crimineel als van inspecteur Oli -lijkt de boodschap. De knopen zijn ingenieus bedacht, en misschien is dat het lastige in dit boek. Hoe komt het nou dat al die mensen elkaar kennen en toch niet kennen? Dat wordt gedurende het verhaal steeds onduidelijker. Misschien is het leven zo, maar daar kan ik slechts tot op zeker hoogte mee leven als lezer. De verwachting wordt gewekt dat de schrijver het wel weet, maar voor mij faalt hij in zijn poging dit aan mij als lezer duidelijk te maken. Maar het blijft een paar uur lekker lezen.