Maak kennis met Emma, vader en moeder overleden en bij de notaris krijgt ze te horen dat zij nog een halfzus heeft Lucy. Lucy is geadopteerd en vind zichzelf erg zielig en is dan ook erg blij als zij te horen krijgt dat ze een erfenis heeft gekregen van haar biologische moeder. Wat meteen opvalt is het verschil in jeugd en opvoeding wat vrij normaal is als je leest wat er allemaal gebeurt. Toch is het allemaal heel doorzichtig, komen er steeds meer vraagtekens, wordt het al vrij snel voorspelbaar. De hoofdstukken worden afwisselend door Emma of door Lucy verteld zodat je aardig beeld van hun jeugd krijgt. Ook is het prettig dat er veel alinea’s zijn gebruikt en dat de hoofdstukken niet al te lang zijn. Daardoor blijft er wel vaart in het verhaal zitten. Spanning in jammer genoeg ver te zoeken, daar staat tegenover dat de schrijfstijl erg toegankelijk is. Alleen is het mij onduidelijk waarom al de plantensoorten in het Latijns worden benoemd en niet de naam die de lezers kennen. Alles bij elkaar een aardig tussendoortje, wat geen indruk achter laat.